1e editie

Juryrapport FOL – 1e editie-2021

Deze keer was er geen thema voor de wedstrijd bepaald. Dat leverde derhalve een grote verscheidenheid van foto’s op. Alle mogelijke genres kwamen voorbij, van landschap, tot macro, portretten, straatfotografie, abstracties, enz., enz.

In totaal werden 802 foto’s ingestuurd.

Voor de juryleden betekende dat, dat er een grote afwisseling van beelden aan het oog voorbij trok. Het was iedere keer weer verrassend, als je naar de volgende foto klikte. Door deze afwisseling was het soms even schakelen, maar daardoor kon iedere foto op voldoende aandacht rekenen, en op zijn eigen waarde worden beoordeeld.

Dat hebben we naar eer en geweten zo goed mogelijk gedaan.

Elke foto wil iets overbrengen op de kijker: de inhoud. In veel foto’s ging het om esthetiek, het overbrengen van een ervaring van schoonheid. Heel wat foto’s hadden een relatie met de huidige periode van lockdown (veel titels verwezen daar naar). Herkenbaarheid soms, gezochtheid af en toe, ontroering ook, zoals in één van de foto’s die goud heeft gekregen.

Foto’s met wat meer diepgang, die je als kijker aan het werk zetten, raken, of verrassen hebben een hogere waardering gekregen dan de meer oppervlakkige.

Behalve de inhoud die je als fotograaf wilt overbrengen is er ook de vormtechnische kant die dat streven moet ondersteunen. In algemene zin was sprake van een goede techniek bij de meeste foto’s.

Ondanks het grote aantal foto’s, heb je als jury alle tijd om rustig achter de computer de foto’s op je te laten inwerken. Dat is het voordeel van online wedstrijden. Het nadeel is dat je geen prints kunt zien: het echte resultaat van je foto-inspanningen.

Als jurylid weet je dat je je eigen fotografische voorkeuren moet zien uit te schakelen, zodat in elk genre de beste foto’s ook hun waardering kunnen krijgen. Na afloop hebben de drie juryleden o.l.v. de juryvoorzitter Anton Verbeek in een Zoomsessie een laatste afstemming gemaakt. Het ging dan over foto’s waar er opvallende onderlinge scoringsverschillen waren.

Twee foto’s hebben goud gekregen:

De foto van Bert Wolfs laat een leeg stukje straat zien met wat schaduwen. Met minimale visuele elementen binnen het kader is een suggestief beeld ontstaan. De schaduw van die mens is essentieel voor de kracht van de verbeelding die deze foto oproept. De compositie is perfect gekozen, de vignettering functioneel en niet overdreven, de verdeling van lichte en donkere delen over het vlak, de aansnijding links, allemaal goed en afgewogen. Ook op de technische uitvoering is niets aan te merken.

De tweede foto met goud is van de hand van  Willemien Kamps.

Een oude man kijkt naar buiten met verlangen in zijn blik. Een aandoenlijke hand steunt daarbij op de vensterbank. Wat buiten voor de man te bieden zou hebben is in de weerspiegeling te zien. Dat is niet veel: een smalle straat met een scheef paaltje en aan de overkant een winkelruit. Toch is het kennelijk onweerstaanbaar aantrekkelijk voor deze man.

Uit alles spreekt een groot verlangen om bevrijd te worden vanuit de eenzaamheid van het opgesloten zijn door de lockdown en het moeten vermijden van besmettingsgevaar. Deze foto brengt het gevoel van de hedendaagse beperkingen indringend over.

Dank aan alle deelnemers en dank aan de uitstekende organisatie. Zij maakten dat het jureren weer een plezierige bezigheid was.

Monique de Zwart, Gerard Hol en Hans Brongers